Psk. Dan. Enes Karaosmanoğlu
Psk. Dan. Enes Karaosmanoğlu
Psikolojik Danışmanım! Aile Danışmanıyım! Pedagogum! Akademik Danışmanım! Öğrenci Koçuyum!
Psk. Dan. Enes Karaosmanoğlu

Blog

Çocuklar ile Nasıl İletişim Kurma(ma)lıyım?

Çocuklar ile Nasıl İletişim Kurma(ma)lıyım?

Çocuklar ile Nasıl İletişim Kurma(ma)lıyım?

 

Kelimeler ile çocuğunuzun zekasını değiştirebilirsiniz. Doğru kelimeleri kullanmayı öğrenin.

 

Ebeveynlik en zorlu ama en anlamlı yaşam görevlerinden biridir. Ne yazık ki sorumluluklarının farkında bir çocuk yetiştirmek amacıyla yapılan sık yanlışlar tesirsiz etkileşim ve güç mücadelelerine yol açabilir. Bazı anne-babalar çocuğun etkin olmasına ya da özgürce konuşmasına izin vermeyen otoriter anne-babalık tarzını, bazıları ise çocuklara sınırları ve kendi kendisine denetimi öğretmeyen aşırı müsamahakâr anne-babalık tarzını benimserler.

Araştırmalar iki ucun da çocukların hislerini planlama becerisi ve erişkin olduklarında sıhhatli temaslar kurmalarına müdahale ettiğini söylemektedir. Ebeveynlikte hedefin boyun eğme yerine adil, esnek, saygılı ve öğrenmeye yönelik olmanın en iyi tarz olduğunu söyleyebiliriz. Hisleri dinleme ve saygı gösterme, seçimlere izin verme, kabul edilemez davranışlar üstünde adil ve açık sınır ayarı, hepimizin çaba göstermesi gereken sıhhatli bir dengedir. Aşağıda kişilik saygısı hasarına, uyum ve güç mücadelelerine sebep olan tesirsiz etkileşim yollarını önlemeyi öğrenebilirsiniz.

1) Çok Uzun ve Fazla Konuşmalar Yapmak

Ebeveynler hiç durmadan ve sık sık konuştuklarında çocuklar onları dinlemeyi bırakırlar. Araştırmalar insan beyninin kısa süreli bellekte bilgi ya da orijinal fikirlerden yalnızca dört parçasını tutabileceğini söylemektedir. Bu da yalnızca 30 saniyeye ya da bir-iki cümleye tekabül etmektedir. Ebeveynin çoğu mesaj sahibi olan konuşması çocuğun kafasının karışmasına bir noktadan sonra dinlemeyi bırakmasına neden olur. Bunula birlikte kaygılı ses tonu kuşku ve endişeye neden olur. Çocuğunuza bütün verileri tek seferde anlatmanız mümkün değildir. Bunun yerine daha sindirilebilir olması amacıyla adımlara bölmek işe yarayabilir.

 

2) Azarlama ve Çoklu Uyarı Verme

Çoğu anne-baba her sabah çocuklarının öğlen yemeği, spor kıyafetleri, müzik aletleri, imzalı ev ödevleri ile beraber kapıdan dışarı çıkmadan önce olan aceleye aşinadır. Dikkati dağılmış ve hazırlanmaya isteksiz görünen çocuklar yoğun çalışan anne-babalar için büyük problemdir. Birçok anne baba bu halde kendini denetim dışında hisseder ve umutsuzca bu hali eleştiri ve azarlama ile denetlemeye çalışır. Azarlamadaki problem gerçekte sizin çocuğunuza sizi görmezden gelmesini öğretmenizdir. Çok ufak yaştaki çocuklar daha çok yardım ve yönlendirmeye gereksinim duysalar da etkili anne babalar çocuklarının büyüdükçe mesuliyet almasına izin verirler. Mesela: “45 dakika sonra okula gitmek amacıyla evden çıkacağız. İhtiyacın olan her şey yanında değilse okulda öğretmenine açıklamayı senin yapman gerekecek.” Bu örnekte anne-baba çocuğunun davranışlarının natural neticeleri ile ilgili bilgi sahibi olmasını sağlamaktadır.

3) Utanç ve Suçluluğun Kullanılması

Küçük yaşta çocukları olan anne-babaların öğrenmesi gereken en mühim derslerden birisi çocukların anne-babalarının gereksinimlerini önemseme ve empati yapabilme beceresini gösteremedikleridir. Çocuklar empatiyi yavaş yavaş büyüdükçe ve anne-babalarının onlara empati göstermesini deneyimleyerek öğrenirler. Çocuğunuz iş birliği içerisinde olmadığında hiddet yaşayabilirsiniz. Arada sırada bu tür hallerde çocuğunuzla etkileşime geçmeden evvel kendi hislerinizi fark etmek, derin soluk alarak ya da kendi kendinize konuşarak kendinizi sakinleştirmek mühimdir. Mesela: ““Oyuncaklarının şimdilik toplanmamış olduğunu görmek beni üzüyor. Düzenli ev benim için mühim. Yarın oyuncaklarını topladığında onlarla oyun oynamayı kazanabilirsin.” demek çocuğunuzun sorumluluk bilinci kazanması için çok daha önemlidir.

4) Dinlememek

Her anne-baba çocuğuna başka insanlara saygı göstermeyi öğretmek ister. Bunu yapabilmenin en iyi yolu çocuklarla etkileşimimizde saygılı ve sevecen olmayı modellemektir. Bu çocuğumuzun saygı ve empatiyi öğrenmesini ve etkili etkileşim yeteneklerini kullanabilmesini sağlar. Çoğu vakit aklımızda yapılması gereken birçok işin olması ya da bir şey ile meşgul iken çocuğumuzun araya girmesi onu dikkatli dinlememizi zorlaştırır. Böyle hallerde “Şu anda yemek yaptığım için seni dinlemek benim için zor ama 10 dakika içerisinde seninle ilgileneceğim” demek mümkün. Etkileşim amacıyla net bir vakit ayırmanız, isteksizce ve ilgisizce dinlemenizden daha iyidir.

 Siz de "Çocuklar ile Nasıl İletişim Kurma(ma)lıyım?" diyorsanız veya bu konuda yardım almak istiyorsanız bize ulaşabilirsiniz. Online Terapi veya Muğla Psikolog olarak bizimle iletişime geçebilirsiniz. İsterseniz buraya tıklayarak iletişim seçeneklerimizi görebilirsiniz.  İsterseniz 0(542) 602 3448 numaralı hattımızdan ister Whatsapp ister arayarak ulaşabilirsiniz.

Sağlıklı Günler Dilerim.

Psk.Dan. Enes Karaosmanoğlu

Yorum Ekle